Καθώς τελευταία παρατηρείται αντίδραση για την τοποθέτηση σκυλόσπιτων, τροφής και νερού από φιλοζωικές ομάδες και άλλους μεμονωμένους εθελοντές, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε πως η προστασία από τις καιρικές συνθήκες και η διατροφή θεωρούνται προϋποθέσεις αναγκαίες για κάθε ζώο συντροφιάς ιδιόκτητο ή μη.
Στην περίπτωση των ιδιόκτητων ζώων η στέρηση από αυτά τα αγαθά θεωρείται παθητική κακοποίηση, όπως σαφώς ορίζεται στον νόμο 4039/12 και την τροποποίησή του στο νόμο 4235/14, άρθρο 46 και με σαφήνεια διευκρινίζεται στην υπ αριθ 1/2013 Εγκύκλιο της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου.
Σύμφωνα με την ως άνω εγκύκλιο, σελίδα 4, τα ίδια προνόμια πρέπει να έχουν και τα αδέσποτα ζώα (τα ανωτέρω εφαρμόζονται και για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς).
Τα ως άνω αναφέρονται και στην ομιλία του Πρωτοδίκη Θεσσαλονίκης στην πρόσφατη Ημερίδα της Ομοσπονδίας τον Νοέμβριο του 2016, όπου ρητά διευκρινίζεται, ότι η απομάκρυνση των δοχείων νερού, τροφής και των καταλυμάτων συνιστούν το αδίκημα της παθητικής κακοποίησης.
Επίσης ο νόμος 4235/14, άρθρο 46, ρητώς αναφέρει ότι οι Δήμοι, τα συνεργαζόμενα φιλοζωικά σωματεία αλλά και απλοί πολίτες οφείλουν να φροντίζουν τα αδέσποτα ζώα η δε βασική φροντίδα δεν μπορεί παρά να αφορά την παροχή τροφής, νερού και την προφύλαξη από τις καιρικές συνθήκες.
Επομένως η απαγόρευση καταλυμάτων ή υποδοχέων τροφής και νερού, προπάντων, όταν δεν έχουν τοποθετηθεί από τους Δήμους, δεν βρίσκονται σε κεντρικά εμφανή σημεία ώστε να αλλοιώνουν την αρχιτεκτονική γραμμή της πόλης και εφόσον τηρούνται αυστηρά οι υγειονομικοί κανόνες, η απαγόρευση καθίσταται τουλάχιστον άδικη, παράλογη και παράνομη, υπερβαίνει δε την κείμενη νομοθεσία αλλά και τις κατευθυντήριες οδηγίες περί ευζωίας των ζώων της Ε.Ε.